imenlafaf.com

دستگاه شرینک چیست؟

دستگاه شیرینک، ماشین بسته بندی کوچک ماشینی است که هر ماده ای را که قرار است بسته بندی شود یا به عبارت ساده آن را بسته بندی کند، جمع می کند. این صنعت در انبوهی از صنایع قرار می گیرد که غالب ترین آنها صنعت غذا و نوشیدنی است. با این حال، تمام بخش ها از جمله داروسازی عمدتاً شروع به استفاده گسترده از دستگاه های شرینک کرده اند همچنین شرکت ایمن لفاف ویستا بعد از تولید پاکت های حبابدار خود آن ها را در بسته بندی های 50 عددی شیرینک میکند و تحویل مشتری می دهد. پاکت پستی عمده_پاکت حبابدار پستی_پاکت پستی_پاکت لمینه مشکی

Shrink Wrap با کمک یک فیلم شرینک و دستگاه شرینک انجام می شود که اگرچه نازک به نظر می رسد اما بسیار قوی است زیرا از چند لایه تشکیل شده و به شدت به هم چسبیده است. هدف از این بسته بندی می تواند متفاوت باشد مانند دادن یک بسته بندی جمع و جور که کمک می کند برند راحت تر و جذاب تر شود تا به راحتی از قفسه برداشته شود. ماشین بسته بندی کوچک یک مورد را در یک آستین آزاد یا یک فیلم شرینک پلی اولفین شل می‌پیچد و از گرما برای جمع کردن فیلم استفاده می‌شود. دستگاه های بسته بندی شرینک زمانی بسیار مفید هستند که حجم زیادی از کالاها باید بسته بندی شوند.پاکت حبابدار پستی

چرا صنایع به لیبل کننده شرینک  نیاز دارند؟

با زندگی در یک اقتصاد جهانی شده، همه چیز به اینجا و آنجا منتقل می شود و زمانی که چیزها باید مسیر طولانی را طی کنند، باید اطمینان حاصل شود که آب، حمل و نقل خشن یا هوا ماهیت واقعی محصول را از بین نبرد. مانع می تواند کلمه مناسبی باشد که آن را نگهبان بنامیم. بنابراین عمر مفید محصولات را می توان افزایش داد که منجر به کسب و کار سودآورتر می شود. هر گونه عدم قطعیت برآمدگی و خراش را می توان از بین برد و بسته بندی کادویی فقط می تواند عشق را به نزدیکان و عزیزان شما منتقل کند. یک راه‌حل کم‌هزینه و یک روش اقتصادی برای تهیه تجارت نمی‌تواند بر هیچ مدل بسته‌بندی غلبه کند. نیازهای ذخیره سازی کاهش می یابد زیرا کالاها می توانند بر اساس منحنی تقاضا و عرضه ارسال شوند. به طور خلاصه دلیل نیاز صنایع به دستگاه بسته بندی شرینک را به طور خلاصه بیان می کنیم:

• فعال کننده کم هزینه
• سود دوبرابر موثر در مدیریت موجودی
• کاهش تلفات و اتلاف در مدل کسب و کار
• مصرف کم انرژی

مزایای استفاده از دستگاه شرینک

یکی از مزایایی که نمی توان از دست داد، پایداری آن به محصولات است. حداقل نیروی کار با حداکثر خروجی ورودی لفاف شرینک معمولاً در دسترس است و یک گزینه بسیار مقرون به صرفه است زیرا مواد بسته بندی می تواند تا 50٪ از اندازه خود یا بیشتر کوچک شود. بسته به نوع کسب و کار، ممکن است یک دستگاه بسته بندی شرینک دستی، یک دستگاه بسته بندی شرینک نیمه اتوماتیک یا یک دستگاه بسته بندی شرینک کاملا اتوماتیک انتخاب شود. انواع قیمت / قیمت دستگاه بسته بندی شرینک بستگی به نوع انتخاب شده و اینکه صنعت چه نوع ماشینی را می خواهد دارد. دستگاه نسخه پرسرعت نیز موجود است و بسته‌های در دقیقه حجمی را که دستگاه بسته‌بندی شرینک می‌تواند ارائه دهد، مشخص می‌کند.پاکت حبابدار_ پاکت پستی عمده_ پاکت حبابدار_پاکت حبابدار پستی_پاکت حباب دار

صنایعی که از دستگاه شرینک استفاده می کنند

آیا تا به حال به آب بسته بندی شده موجود در یک شیرینی فروشی کوچک فکر کرده اید؟ خب، از همین فناوری استفاده می کند. بطری های آب بسته بندی شده و سایر بطری های PET به اندازه کافی از ماشین آلات بسته بندی خودکار جمع شونده استفاده می کنند. دستگاه بسته بندی شرینک برای بطری ها نقش عمده ای در بازار دارد. یک تولید کننده ماشین بسته بندی منیفولد را سفارشی می کند و آن را به مصرف کننده ارائه می دهد. مهار بسته بندی داربست پل ها و پروژه های امدادی و امدادی ساختمان و بلایا مانند ساختمان ها و سقف های آسیب دیده نیز مستلزم استفاده از آن است. سازنده بسته بندی بسته بندی محصول خود را بسته به نیاز مشتری سفارشی می کند. صنایع غذایی از مزایای آن مانند شما می توانید پیتزا یا سیب زمینی سرخ کرده مورد علاقه خود را ذخیره کنید. شرکت های آرایشی و بهداشتی می توانند از این برای بسته بندی صابون های پرس سرد استفاده کنند. روکش انقباض مشهود دستکاری امروزه برای حمل و نقل پول فیزیکی که توسط وسایل حمل و نقل مسلح حمل می شود یا حتی در جاهایی که دیسک های قابل حمل یا دی وی دی های حاوی اطلاعات نیاز به دسترسی سالم دارند استفاده می شود. با توجه به تمام کاربردها و تفکر فراتر از آن که بشر به آن شناخته شده است، دستگاه بسته بندی بسته بندی در زمان معین ابزار یا وسیله ای است که صنایع ممکن است امکان نادری از اجتناب از آن را ببینند.پاکت پستی عمده

کبوتر نامه رسان

در ادامه مقاله قبلی که درباره پستچی صحبت کردیم، اینبار شرکت ایمن لفاف ویستا درباره کبوتر نامه رسان یا (پست کبوتر) صحبت می کند. پست کبوتر استفاده از کبوترهای خانگی برای حمل پیام است. کبوترها به دلیل توانایی های طبیعی خود به عنوان پیام رسان موثر هستند. کبوترها در قفس به مقصدی منتقل می‌شوند، جایی که پیام‌هایی به آن‌ها متصل می‌شود، سپس کبوتر به طور طبیعی به خانه‌اش باز می‌گردد، جایی که گیرنده می‌تواند پیام را بخواند. آنها در بسیاری از نقاط جهان مورد استفاده قرار گرفته اند. از کبوترها در موقعیت‌های نظامی نیز بسیار استفاده می‌شده است و در این مورد به آنها کبوتر جنگی می‌گویند.پاکت پستی

تاریخچه 

به عنوان یک روش ارتباطی، احتمالاً قدمت آن به قدمت ایرانیان باستان است، که احتمالاً هنر آموزش پرندگان از آنها آمده است. فرونتینوس گفت که ژولیوس سزار از کبوترها به عنوان پیام رسان در فتح گال استفاده کرد. یونانی ها به این وسیله نام برندگان بازی های المپیک را به شهرهای مختلف خود می رساندند.پاکت حبابدار

کشیش نیروی دریایی هنری تئونگ (حدود 1620-1690) در دفتر خاطرات خود خدمات پستی معمولی کبوتر را که توسط بازرگانان بین اسکندرون و حلب در شام استفاده می شد، توصیف می کند. مغول ها از کبوترهای رسول نیز استفاده می کردند.پاکت پستی

قبل از تلگراف، این روش ارتباطی به طور گسترده توسط کارگزاران بورس و سرمایه داران استفاده می شد. دولت هلند در اوایل قرن نوزدهم یک سیستم نظامی و نظامی را در جاوه و سوماترا ایجاد کرد که پرندگان از بغداد به دست آمد. در سال 1851، پل جولیوس رویتر آلمانی الاصل دفتری در شهر لندن افتتاح کرد که قیمت‌های بورس را بین لندن و پاریس از طریق کابل جدید کاله به دوور ارسال می‌کرد. رویتر قبلا از کبوترها برای پرواز قیمت سهام بین آخن و بروکسل استفاده کرده بود، سرویسی که به مدت یک سال کار می کرد تا اینکه شکافی در پیوند تلگراف بسته شد.پاکت حبابدار پستی

جزئیات به کارگیری کبوترها در طول محاصره پاریس در سالهای 1870-1871 منجر به احیای آموزش کبوترها برای اهداف نظامی شد. انجمن های متعددی برای نگهداری از کبوترهای این طبقه در تمام کشورهای مهم اروپایی تأسیس شد. و با گذشت زمان، دولت های مختلف سیستم های ارتباطی را برای اهداف نظامی از طریق پست کبوتر ایجاد کردند. پس از اینکه پست کبوتر بین دژهای نظامی به طور کامل آزمایش شد، توجه به استفاده از آن برای اهداف دریایی، برای ارسال پیام به کشتی‌ها در آب‌های مجاور معطوف شد. همچنین در زمان های مختلف توسط خبرگزاری ها و افراد خصوصی استفاده می شد. دولت‌ها در چندین کشور برای خود خانه‌هایی ایجاد کردند. قوانینی تصویب شد که از بین بردن این کبوترها جرمی جدی بود. حق بیمه برای تحریک کارآیی به جوامع خصوصی ارائه شد و برای نابودی پرندگان شکاری جوایزی داده شد. قبل از ظهور رادیو، روزنامه‌ها از کبوترها برای گزارش مسابقات قایق‌رانی استفاده می‌کردند و برخی از قایق‌ها در واقع دارای انباری بودند.

در طول راه اندازی خدمات پست کبوتر رسمی، ثبت کلیه پرندگان معرفی شد. در عین حال، برای جلوگیری از کارآمدی سیستم های کشورهای خارجی، مشکلاتی در مسیر واردات پرندگان آنها برای آموزش ایجاد شد و در موارد معدودی شاهین ها به طور ویژه برای قطع خدمت در زمان جنگ آموزش دیدند. آلمانی‌ها با استفاده از شاهین‌ها علیه کبوترهای پاریس در سال‌های 1870-1871، الگو قرار دادند. به نظر می‌رسد هیچ روش رضایت‌بخشی برای محافظت از پرندگان ضعیف‌تر ایجاد نشده است، اگرچه چینی‌ها قبلاً برای ترساندن پرندگان شکاری به کبوترهای خود سوت و زنگ می‌دادند.پاکت حبابدار پستی

با توسعه تلگراف رادیویی و تلفن، استفاده از کبوترها در دهه 1910 به جنگ قلعه محدود شد [توضیحات لازم]. اگرچه دریاسالاری بریتانیا به استاندارد بسیار بالایی از کارایی دست یافته بود، خدمات کبوتر خود را در اوایل قرن بیستم متوقف کرد. در مقابل، تعداد زیادی پرنده هنوز در فرانسه، آلمان و روسیه در آغاز جنگ جهانی اول نگهداری می شدند.

در روزهای مدرن، یک عکاس رفتینگ هنوز از کبوترها به عنوان یک کفش ورزشی برای انتقال عکس‌های دیجیتال بر روی رسانه فلش از دوربین به اپراتور تور استفاده می‌کند.پاکت لمینه

پاریس

جایگاه کبوتر که در حین محاصره پاریس در طول جنگ فرانسه و پروس 1870-1871 فعال بود، احتمالاً مشهورترین آن است. تقریباً شش هفته پس از آغاز جنگ، امپراتور ناپلئون سوم و ارتش فرانسه شالونز در 2 سپتامبر 1870 در سدان تسلیم شدند. دو پیامد فوری داشت: سقوط امپراتوری دوم و پیشروی سریع پروس به پاریس. همانطور که انتظار می رفت، کانال های عادی ارتباطی به داخل و خارج پاریس در طول چهار ماه و نیم محاصره قطع شد، و در واقع، تا اواسط فوریه 1871 بود که پروس ها کنترل خود را کاهش دادند. از خدمات پستی و تلگراف. با محاصره شهر در 18 شهریور، آخرین سیم های تلگراف بالای سر در صبح روز 19 شهریور قطع شد و کابل مخفی تلگراف در بستر رود سن قرار گرفت و در 27 سپتامبر قطع شد. اگرچه تعدادی از پستچی ها در اولین روزهای محاصره موفق شدند از خطوط پروس عبور کنند، اما دیگران دستگیر و تیرباران شدند و هیچ مدرکی دال بر هیچ پستی وجود ندارد، قطعاً پس از اکتبر، به جز نامه های خصوصی که از خارج به پاریس رسیده بودند. توسط افراد غیر رسمی برای برقراری ارتباط مطمئن با پاریس، تنها روش موفقیت‌آمیز، کبوتر حمل و نقل بود و هزاران پیام رسمی و خصوصی به شهر محاصره شده منتقل شد.پاکت لمینه متالایز

در طول محاصره، کبوترها مرتباً با بالون از پاریس خارج می شدند. در ابتدا یکی از کبوترهای حمل شده توسط بالون به محض فرود آمدن بالون رها شد تا پاریس از عبور امن خود از خطوط پروس مطلع شود. به زودی یک سرویس منظم شروع به کار کرد که ابتدا در تور و بعداً در پواتیه مستقر بود. کبوترها را پس از ورود از پاریس به پایگاه خود بردند و پس از پیش‌پروری، تغذیه و استراحت، آماده سفر بازگشتند. تورها حدود 200 کیلومتر (100 مایل) از پاریس و پواتیه حدود 300 کیلومتر (200 مایل) فاصله دارند. برای کاهش مسافت پرواز، کبوترها را تا جایی که از مداخله پروس در امان بود، با قطار به سمت پاریس بردند. قبل از آزادی، آنها با اعزام های خود بارگیری شدند. اولین اعزام به تاریخ 27 سپتامبر بود و در 1 اکتبر به پاریس رسید، اما تنها از 16 اکتبر، زمانی که کنترل رسمی معرفی شد، یک رکورد کامل نگهداری شد.

کبوترها دو نوع اعزام داشتند: رسمی و خصوصی که بعداً به تفصیل هر دو توضیح داده شد. این سرویس برای انتقال اطلاعات از هیئت به پاریس راه اندازی شد و در اوایل نوامبر به روی عموم باز شد. ارسال‌های خصوصی فقط زمانی ارسال می‌شوند که یک اعزام رسمی ارسال می‌شود، زیرا دومی دارای اولویت مطلق است. با این حال، معرفی میکروفیلم‌های داگرون هرگونه مشکلی را که ممکن بود در مورد ادعای حمل و نقل وجود داشته باشد، کاهش داد، زیرا نیاز حجمی آنها بسیار کم بود. به عنوان مثال: یک لوله ارسال شده در ماه ژانویه حاوی 21 میکروفیلم بود که از این تعداد 6 فیلم رسمی و 15 مورد خصوصی بودند، در حالی که لوله بعدی حاوی 16 ارسال خصوصی و 2 فیلم رسمی بود.

به منظور افزایش شانس موفقیت اعزام ها به پاریس، همان اعزام توسط چندین کبوتر ارسال شد، یک اعزام رسمی 35 بار و اعزام های خصوصی بعدی به طور متوسط ​​22 بار تکرار شد. سوابق نشان می دهد که از 7 ژانویه تا پایان، 61 تیوب شامل 246 اعزام رسمی و 671 اعزام خصوصی ارسال شده است. رویه این بود که اعزام‌ها را نه تنها توسط کبوترهایی که همان رهاسازی داشتند، بلکه با رهاسازی‌های متوالی نیز ارسال می‌کردند تا اینکه پاریس خبر رسیدن آن اعزام‌ها را داد. هنگامی که کبوتر به انبار مخصوص خود در پاریس رسید، ورود آن توسط یک زنگ در تله در انبار اعلام شد. بلافاصله، یک نگهبان آن را از لوله‌اش جدا کرد که به دفتر مرکزی تلگراف منتقل شد و در آنجا محتویات با دقت باز شده و بین دو ورقه شیشه نازک قرار داده شد. گفته می‌شود که این عکس‌ها توسط فانوس جادویی روی صفحه نمایش داده می‌شوند که در آن بزرگ‌نمایی توسط تیمی از کارمندان به راحتی قابل خواندن و نوشتن است. این مطمئناً برای میکروفیلم ها صادق است، اما ارسال های قبلی روی کاغذ عکاسی از طریق میکروسکوپ خوانده می شد. پیام‌های رونویسی شده روی فرم‌ها (فرم‌های تلگراف برای پیام‌های خصوصی، با یا بدون حاشیه‌نویسی ویژه «کبوتر») نوشته می‌شد و به همین ترتیب تحویل داده می‌شد. فاصله بین ارسال یک پیام خصوصی و دریافت آن توسط مخاطب به عوامل زیادی بستگی دارد: تراکم ترافیک تلگراف به و از شهر فرستنده، زمان صرف شده برای ثبت پیام، ارسال آن به چاپگرهایی که در آنجا مونتاژ شده است. 3000 همراه در یک صفحه، و سپس برای جمع آوری صفحات به نه یا دوازده یا شانزده. در طول چهار ماه محاصره، 150000 ارتباط رسمی و 1 میلیون ارتباط خصوصی با این روش وارد پاریس شد.

این سرویس به طور رسمی در 1 فوریه 1871 خاتمه یافت. در واقع، آخرین کبوترها در 1 و 3 فوریه آزاد شدند. کبوترهایی که هنوز زنده بودند اکنون دارایی رسمی بودند و در Depot du Mobilier de l'Etat فروخته می شدند. ارزش آنها به عنوان کبوتر مسابقه ای با میانگین قیمت فقط 1 فرانک و 50 سانتیم منعکس شد، اما دو کبوتر که گزارش شده سه سفر کرده اند، توسط یک علاقه مندان به قیمت 26 فرانک خریداری شد.پاکت پستی

موفقیت پست کبوتر، چه برای پیام های رسمی و چه برای پیام های خصوصی، از چشم نیروهای نظامی قدرت های اروپایی دور نماند و در سال های پس از جنگ فرانسه و پروس، بخش های کبوتر در ارتش آنها مستقر شد. ظهور ارتباطات بی سیم منجر به افزایش بیکاری کبوتر شد، اگرچه در برخی کاربردهای خاص کبوترها تنها روش ارتباطی را ارائه می کردند. اما دیگر هرگز از کبوترها خواسته نشد تا خدمات عمومی فوق العاده ای را انجام دهند که در طول محاصره پاریس و ایتالیا حفظ کرده بودند.

کانادا

ژنرال دونالد رودریک کامرون، فرمانده وقت کالج نظامی سلطنتی کانادا در کینگستون، انتاریو در مقاله ای با عنوان "کبوترهای پیام رسان، یک سوال ملی"، خدمات بین المللی کبوتر را برای جستجو و نجات دریایی و خدمات نظامی توصیه کرد. سر چارلز هیبرت تاپر، وزیر وقت دریا و ماهیگیری از سیاست کبوتر حمایت کرد. سرهنگ گلدی، دستیار آجودان ژنرال و سرگرد والدرون توپخانه سلطنتی، و کاپیتان دوپینگ-هپنستال از مهندسان سلطنتی این طرح را انجام دادند. پست کبوتر بین ایستگاه‌های مراقبت در فانوس‌های دریایی در جزایر و سرزمین اصلی در ارگ در هالیفاکس، نوا اسکوشیا از سال 1891 تا زمانی که در سال 1895 متوقف شد، یک سرویس پیام‌رسان ارائه کرد. پست کبوتر با مرگ و میر شدیدی در میان کبوترها مواجه شد، زیرا بسیاری از کبوترها تلف شدند. در مورد عملیات برای مثال، پرواز از سیتادل در هالیفاکس، نوا اسکوشیا به جزیره سابل، برای کبوترها دشوار بود.پاکت پستی

جزیره کاتالینا

از سال 1894 تا 1898 کبوترها پستی را از آوالون از طریق کانال سانتا باربارا به لس آنجلس حمل می کردند. دو کبوترباز، برادران Otto J. و O. F. Zahn، با وسترن یونیون به توافق رسیدند که تا زمانی که کبوترها در سرزمین اصلی با آن رقابت نکنند، خط تلگراف به جزیره ایزوله ایجاد نکند. پنجاه پرنده آموزش دیده بودند که به دلیل خطر شکارچیان و شکارچیان، از هر پیام سه نسخه حمل می کردند. آنها گذر 48 مایلی را در حدود یک ساعت انجام دادند و نامه ها، بریده های خبری از لس آنجلس تایمز و احضارهای اضطراری برای پزشکان را آوردند. در سه فصل کار، تنها دو نامه ارسال نشد، اما با 50.50 تا 1.00 دلار به ازای هر پیام، سرویس سودآور نبود، و در سال 1898 برادران Zahn به این پست پایان دادند.

جزیره دیوار بزرگ (نیوزیلند)

قبل از ایجاد سرویس پست کبوتر، تنها ارتباط منظم بین جامعه در جزیره بزرگ سد (90 کیلومتری شمال شرقی اوکلند) و سرزمین اصلی توسط یک کشتی بخار ساحلی هفتگی ارائه می شد. انزوای جزیره زمانی که کشتی SS Wairarapa در سال 1894 در سواحل آن غرق شد و جان 121 نفر را گرفت، برجسته شد و این خبر چندین روز طول کشید تا به سرزمین اصلی برسد.

خدمات پست کبوتر بین جزیره و اوکلند در سال 1897 آغاز شد. به زودی دو شرکت رقیب کبوترسازی وجود داشتند که هر دو تمبرهای متمایز و جذابی منتشر کردند. تمبرها به دلیل ارزش جدید خود مشتاقانه جمع آوری شده اند و برخی از آنها بسیار کمیاب شده اند.پاکت پستی

در ابتدا، این سرویس فقط از جزیره بزرگ مانع به اوکلند کار می کرد، مسیر معکوس غیراقتصادی در نظر گرفته می شد. در این جزیره، آژانس‌های کبوتر‌نویسی در پورت فیتزروی، اوکوپو و وانگاپارارا تأسیس شدند. پرندگان با کشتی بخار هفتگی به جزیره فرستاده می‌شدند و به اوکلند برمی‌گشتند و به ازای هر پرنده حداکثر پنج پیام نوشته شده بود و به پاهایشان وصل می‌شد. خدمات کبوتر نویسی جزیره سد بزرگ زمانی پایان یافت که اولین کابل تلگراف بین جزیره و سرزمین اصلی در سال 1908 کشیده شد.

هند

پلیس اوریسا در هند پست های کبوتر منظمی را در Cuttack، Chatrapur، Kendrapara، Sambalpur و Denkanal ایجاد کرده است و این کبوترها در مواقع اضطراری و بلایای طبیعی به این مناسبت برمی خیزند. در طول جشن صدمین سالگرد خدمات پستی هند در سال 1954، کبوترهای پلیس اوریسا با رساندن پیام تحلیف رئیس جمهور هند به نخست وزیر، ظرفیت خود را به نمایش گذاشتند. آخرین سرویس پست کبوتر در جهان (یکی که در کاتاک، هندوستان قرار دارد) در سال 2008 بسته شد، اگرچه حدود 150 کبوتر همچنان برای اهداف تشریفاتی در کاتاک و در کالج آموزشی پلیس در انگول نگهداری می شوند.

شرکت ایمن لفاف ویستا در این مقاله درباره چاپ فلکسوگرافی توضیح می دهد. فلکسوگرافی (اغلب به اختصار فلکسو) شکلی از فرآیند چاپ است که از یک صفحه برجسته انعطاف پذیر استفاده می کند. این اساساً یک نسخه مدرن از لترپرس است که با عملکرد چرخشی با سرعت بالا تکامل یافته است که می تواند برای چاپ تقریباً بر روی هر نوع بستری از جمله پلاستیک، فیلم های فلزی، سلفون و کاغذ استفاده شود. این به طور گسترده ای برای چاپ روی بسترهای غیر متخلخل مورد نیاز برای انواع بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود (همچنین برای چاپ مناطق بزرگ با رنگ جامد مناسب است).

تاریخچه

در سال 1890 اولین مطبوعات ثبت اختراع در لیورپول انگلستان توسط بیبی، بارون و پسران ساخته شد. جوهر مبتنی بر آب به راحتی آغشته می شد و این امر باعث شد که دستگاه به عنوان "حماقت بیبی" شناخته شود. در اوایل دهه 1900، دیگر ماشین های چاپ اروپایی با استفاده از صفحات چاپ لاستیکی و جوهر مبتنی بر روغن آنیلین ساخته شدند. این منجر به این شد که این فرآیند "چاپ آنیلین" نامیده شود. در دهه 1920، بیشتر ماشین‌های چاپ در آلمان ساخته می‌شدند، جایی که به این فرآیند "gummidruck" یا چاپ لاستیکی می‌گفتند. در آلمان امروزی، این فرآیند همچنان "gummidruck" نامیده می شود.پاکت پستی حبابدار

در اوایل قرن بیستم، این تکنیک به طور گسترده در بسته بندی مواد غذایی در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، در دهه 1940، سازمان غذا و دارو، رنگ های آنیلین را به عنوان رنگ های نامناسب برای بسته بندی مواد غذایی طبقه بندی کرد و در نتیجه، فروش چاپ به شدت کاهش یافت. شرکت‌های منفرد سعی کردند از نام‌های جدیدی برای این فرآیند استفاده کنند، مانند "Lustro Printing" و "Transglo Printing"، اما با موفقیت محدود مواجه شدند. حتی پس از اینکه سازمان غذا و دارو فرآیند آنیلین را در سال 1949 با استفاده از جوهرهای جدید و ایمن تأیید کرد، فروش همچنان رو به کاهش بود زیرا برخی از تولیدکنندگان مواد غذایی هنوز از در نظر گرفتن چاپ آنیلین خودداری می کردند. نمایندگان بسته بندی که نگران تصویر صنعت بودند، تصمیم گرفتند که این فرآیند باید تغییر نام دهد.

در سال 1951، فرانکلین ماس، رئیس وقت شرکت Mosstype، یک نظرسنجی در میان خوانندگان مجله خود The Mosstyper انجام داد تا نام‌های جدیدی را برای فرآیند چاپ ارائه دهند. بیش از 200 نام ارسال شد، و کمیته فرعی کمیته بسته بندی چاپی موسسه بسته بندی، انتخاب را به سه احتمال محدود کرد: "فرایند پرماتون"، "فرایند روتوپیک" و "فرایند

فلکسوگرافی". برگه های رای پستی خوانندگان Mosstyper با اکثریت قاطع آخرین مورد را انتخاب کردند و "فرآیند فلکسوگرافی" انتخاب شد.

سیر تکاملی

در اصل، چاپ فلکسوگرافی از نظر کیفیت ابتدایی بود. برچسب هایی که نیاز به کیفیت بالایی دارند معمولاً تا همین اواخر با استفاده از فرآیند افست چاپ می شدند. از سال 1990، پیشرفت های بزرگی در کیفیت ماشین های چاپ فلکسوگرافی، صفحات چاپ، سیستم های جوهر و جوهرهای چاپ انجام شده است.

بزرگترین پیشرفت در چاپ فلکسوگرافی در زمینه صفحات چاپ فوتوپلیمر، از جمله بهبود مواد صفحه و روش ایجاد صفحه بوده است.

سیستم های دیجیتال مستقیم به صفحه اخیراً پیشرفت خوبی در صنعت داشته اند. شرکت‌هایی مانند DuPont، Kodak، XSYS، و Esko با پیشرفت‌هایی در شستشوی سریع و جدیدترین فناوری غربالگری، پیشگام جدیدترین فناوری‌ها هستند.

رول های آنیلوکس سرامیکی اچ شده با لیزر به همراه سیستم جوهر محفظه ای نیز در بهبود کیفیت چاپ نقش داشته اند. چاپ عکس تمام رنگی اکنون امکان پذیر است و برخی از پرس های ظریفی که امروزه در دسترس هستند، در ترکیب با اپراتور ماهر، کیفیتی را فراهم می کنند که با فرآیند لیتوگرافی رقابت کند. یکی از پیشرفت‌های مداوم، افزایش توانایی برای بازتولید مقادیر رنگ برجسته است، در نتیجه راه‌حلی برای افزایش نقطه بسیار بالای مرتبط با چاپ فلکسوگرافی فراهم می‌کند.

نمای کلی فرآیند

بشقاب سازی

اولین روش توسعه صفحه از پلیمر حساس به نور استفاده می کند. یک نگاتیو فیلم روی صفحه قرار می گیرد که در معرض نور ماوراء بنفش قرار می گیرد. پلیمر در جایی که نور از لایه عبور می کند سخت می شود. پلیمر باقی مانده دارای قوام آدامس جویده شده است. در مخزن آب یا حلال شسته می شود. برس ها صفحه را می مالند تا فرآیند "شستشو" را تسهیل کند. بسته به اینکه از ورقه های جامد فوتوپلیمر یا فوتوپلیمر مایع استفاده می شود، فرآیند می تواند متفاوت باشد، اما اصل همچنان یکسان است. صفحه ای که باید شسته شود در واحد شستشوی مداری روی یک صفحه پایه چسبنده ثابت می شود.

بشقاب در مخلوطی از آب و صابون ماشین ظرفشویی 1% در دمای تقریبی 40 درجه سانتیگراد شسته می شود. این دستگاه مجهز به فیلتر دوگانه غشایی است. با این کار بار زیست محیطی به حداقل ممکن کاهش می یابد. واحد غشایی فوتوپلیمر را از آب شستشو جدا می کند. به عنوان مثال، پس از افزودن ژلاتین جذبی، باقیمانده فوتوپلیمر را می توان به عنوان زباله جامد استاندارد همراه با زباله های خانگی دور ریخت. آب بازیافتی بدون افزودن مواد شوینده مجدداً استفاده می شود.

روش دوم از لیزر هدایت‌شونده کامپیوتری برای حک کردن تصویر بر روی صفحه چاپ استفاده می‌کند. چنین فرآیند حکاکی لیزری مستقیم، صفحه‌سازی دیجیتال نامیده می‌شود. شرکت هایی مانند AV Flexologic، Glunz & Jensen، Xeikon، Esko، Kodak، Polymount، Screen و SPGPrints از هلند، رهبران بازار در تولید این نوع تجهیزات هستند.پاکت حبابدار

روش سوم این است که فرآیند قالب گیری را طی کنید. اولین گام این است که یک صفحه فلزی از نگاتیو تصویر اولیه از طریق یک فرآیند نمایش (به دنبال حمام اسید) ایجاد کنیم. در روزهای اولیه فلز مورد استفاده روی بود که منجر به نام "زینکو" شد. بعدها از منیزیم استفاده شد. این صفحه فلزی برجسته سپس در مرحله دوم برای ایجاد قالبی که می تواند در تخته باکلیت یا حتی شیشه یا پلاستیک باشد، از طریق اولین فرآیند قالب گیری استفاده می شود. پس از سرد شدن، این قالب اصلی ترکیب لاستیکی یا پلاستیکی را (تحت دما و فشار کنترل شده) از طریق فرآیند قالب‌گیری دوم برای ایجاد صفحه چاپ یا کلیشه فشار می‌دهد.پاکت لمینه متالایز

 نصب

برای هر رنگی که باید چاپ شود، یک صفحه ساخته می شود و در نهایت روی استوانه ای قرار می گیرد که در دستگاه چاپ قرار می گیرد. برای ایجاد یک تصویر کامل، صرف نظر از چاپ روی فیلم انعطاف پذیر یا کاغذ موجدار، تصویر منتقل شده از هر صفحه باید دقیقاً با تصاویر منتقل شده از رنگ های دیگر ثبت شود. برای اطمینان از ایجاد یک تصویر دقیق، علائم نصب روی صفحات فلکسوگرافی ایجاد می شود. این علامت های نصب می توانند ریز نقطه (تا 0.3 میلی متر) و/یا ضربدر باشند. ماشین آلات خاصی برای نصب این صفحات بر روی سیلندرهای چاپ برای حفظ رجیستری ساخته شده است. Earle L. Harley دستگاه نصب و تصحیح Opti-Chek را اختراع و ثبت اختراع کرد که اپراتور را قادر می‌سازد تا ثبت را قبل از مراجعه به مطبوعات بررسی کند.

نصب دقیق برای تولید چاپ با کیفیت خوب که در رجیستر است بسیار مهم است و تأثیر مستقیمی بر به حداقل رساندن ضایعات دارد. هر بار که یک کار نصب می شود، فرآیند نصب باید همان نتیجه دقیق را ارائه دهد، دقت ثابت هدف است. برای سادگی، ما به آستین های چاپی در سراسر این ماژول اشاره می کنیم، اما اگر در کار شما استفاده می شود، می توانید سیلندرها را جایگزین کنید.

به طور کلی صفحات مستقیماً روی آستین چاپ نصب می شوند، اما برای عملیات موجدار، صفحات بر روی یک ورق حامل نصب می شوند که در صورت لزوم روی آستین چاپ در دستگاه چاپ ثابت می شود، آن را برداشته و بین دوره های چاپی در انبار نگهداری می شود. در بخش راه راه این ماژول با حامل ها آشنا خواهید شد.پاکت پستی لمینه دو بخش کلیدی برای دستیابی به نصب موثر صفحه وجود دارد، قرار دادن صفحه به درستی و دستیابی به یک اتصال خوب.موقعیت با ردیف کردن صحیح علائم ثبت که در هر صفحه در مجموعه مشترک است به دست می آید. مهارت این است که دقیقاً جایی که این علائم باید باشند به دقت برنامه ریزی کنید. می توان از انواع علامت ها استفاده کرد، صلیب ها و نقطه های کوچک را ثبت کرد. اتصال خوب با استفاده از نوار مخصوص نصب به دست می آید. موقعیت یابی دقیق ضروری است در غیر این صورت تصاویر هر رنگ به درستی روی هم قرار نمی گیرند، آنها از ثبت خارج می شوند.

انواع علائم ثبتی

اینها انواع مختلفی از علامت ها هستند که برای تراز کردن صحیح صفحات استفاده می شوند:

صلیب‌های ثبت معمولاً استفاده می‌شوند، اما باید در مکان‌های ضایعاتی قرار داده شوند، زیرا به راحتی روی چاپ دیده می‌شوند، همچنین می‌توانند به عنوان راهنمایی برای تراز کردن چاپ با ساختار کیسه یا جعبه در صورت نیاز استفاده شون

نقطه‌های میکرو همانطور که از نام آن پیداست، نقاط ریز روی بشقاب هستند، معمولاً در برچسب‌ها و بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر به قطر یک چهارم میلی‌متر، اما در موج‌دار به قطر ۱ میلی‌متر. از آنجایی که آنها بسیار کوچک هستند، مجبور نیستند در مناطق زباله باشند زیرا به راحتی دیده نمی شوند.

در اکثر ماشین‌های نصب، نقاط یا صلیب‌های روی صفحات با استفاده از دوربین‌های بزرگ‌نمایی ردیف می‌شوند، هر چه بزرگ‌نمایی بیشتر باشد، دقت بیشتری دارد.

صلیب های رجیستر در چاپ لیبل و موجدار که در آن ضایعات و چین های پنهان معمولی است، رایج تر است، نقطه میکرو در بسته بندی های انعطاف پذیر که ضایعات به حداقل می رسد و هیچ علامت غیر ضروری روی بسته بندی دیده نمی شود (مثلاً گوشت، لبنیات) رایج است. و( بهداشت).پاکت پستی

محل علائم ثبتی، اعم از ضربدر یا ریز نقطه، برای موفقیت در نصب صفحه ضروری است. اگر آنها نادرست باشند، نصب می تواند دشوار، وقت گیر و نادرست باشد، بنابراین باید به دقت برنامه ریزی شود. علامت ها باید به صورت متقارن قرار گیرند.

همیشه یک جفت در وسط صفحه در راستای محور آستین قرار دهید. همچنین توصیه می‌شود دو جفت دیگر داشته باشید، یکی در دو انتها، بنابراین یک چرخش ساده و بررسی زیر دوربین‌ها تأیید می‌کند که صفحه هنگام گذاشتن/چسباندن پیچ خورده نیست.

نصب علامت ثبت 

رایج ترین شکل نصب، علامت ثبت است - همچنین به عنوان نصب ویدیو شناخته می شود. هنگامی که چاپ اجرا می شود، علامت های ثبت باید روی هم چاپ شوند که نشان می دهد صفحات به درستی تراز شده اند. علائم ثبت روی صفحه با استفاده از دوربین های بزرگ نمایی ردیف می شوند.

برای تراز کردن دقیق صفحات یک سیستم نصب با استفاده از دوربین های فیلمبرداری مورد نیاز است. هر آستین چاپی به نوبه خود به سیستم نصب منتقل می شود.

هر آستین توسط یک سیستم گیره در ماونتر ثابت می شود و سپس نوار نصب روی آستین اعمال می شود.

دوربین های ویدئویی با بزرگنمایی بالا (که روی پرتو دوربین ماشینکاری شده دقیق قرار دارند) به موقعیت مورد نیاز برای نصب صفحه منتقل می شوند، اندازه گیری دقیق این تنظیم بسیار مهم است. سپس صفحه با استفاده از یک نوار نصب به آستین چسبانده می شود  و واحد کامل از دستگاه نصب خارج می شود.پاکت حبابدار

آستین بعدی بارگذاری می شود و با قرار دادن علائم ثبت بر روی صفحه بر اساس موقعیت های قبلی دوربین ثابت شده، صفحه در موقعیت خود قرار می گیرد. این تضمین می کند که هر صفحه در یک موقعیت نصب شده است و بنابراین چاپ در رجیستر می شود. همین اصل برای صفحات متعدد در سرتاسر آستین اعمال می شود و بنابراین یا از دو دوربین در هر صفحه استفاده می شود یا از دو دوربین استفاده می شود که با موتورهای سروو و نرم افزار تنظیم دوربین به موقعیت صحیح حرکت می کنند. قرار دادن صفحات در اطراف آستین برای به حداقل رساندن خطر جهش یا به صورت مکانیکی با استفاده از یک دیسک شاخص یا با استفاده از موتورهای پله ای برای راندن و قفل کردن آن در موقعیت انجام می شود.

هنگامی که صفحه به طور دقیق تراز شد، روی نوار نوار نصب شده در معرض فشار قرار می گیرد. سپس بقیه آستر نوار برداشته می شود یا میز تکیه گاه صفحه جابه جا می شود تا باقی مانده صفحه را بتوان روی آستین قرار داد. این کار با هر آستین به نوبت انجام می شود تا همه صفحات به درستی ثبت شوند.پاکت پستی حبابدار

تجهیزات نصب صفحه فلکسو شامل گزینه های زیادی برای افزایش کارایی است. اینها شامل میزهایی برای قرار دادن صفحه برای ساده‌تر کردن مانور صفحه در موقعیت، قرار دادن غلتک‌های (فشار) برای حذف حباب‌های هوا، گزینه‌های کاربرد نوار، گزینه‌های برش صفحه و نوار و دوربین‌های متحرک، جایگزینی سیستم‌های نصب چندگانه دوربین است.

در سال‌های اخیر، تقاضای کیفیت بالاتر از سوی مشتریان، اجرای کار کوتاه‌تر و مکرر منجر به افزایش هزینه نسبی بخش پیش‌چاپ می‌شود. برای مقابله با این موضوع، نصب خودکار تا 10 برابر سریع‌تر از نصب صفحه‌ای سنتی، بدون وابستگی به اپراتور و بالاترین دقت و ثبات ممکن تا 5 میکرون (0.0002 اینچ) در هر صفحه را فراهم می‌کند.پاکت پستی

چاپ

یک چاپ فلکسوگرافی با ایجاد یک تصویر اصلی آینه ای مثبت از تصویر مورد نیاز به عنوان برجسته سه بعدی در یک ماده لاستیکی یا پلیمری ساخته می شود. صفحات فلکسوگرافی را می توان با فرآیندهای صفحه سازی آنالوگ و دیجیتال ایجاد کرد. نواحی تصویر بالای نواحی غیرتصویری روی صفحه لاستیکی یا پلیمری قرار می گیرند. جوهر از رول جوهر که تا حدی در مخزن جوهر غوطه ور شده است منتقل می شود. سپس به رول آنیلوکس یا سرامیکی (یا رول متری) منتقل می شود که بافت آن مقدار خاصی از جوهر را در خود نگه می دارد زیرا با هزاران چاه یا فنجان کوچک پوشیده شده است که به آن امکان می دهد جوهر را به صفحه چاپ با ضخامت یکنواخت به طور یکنواخت و سریع اندازه گیری کند. (تعداد سلول ها در هر اینچ خطی می تواند با توجه به نوع کار چاپ و کیفیت مورد نیاز متفاوت باشد). برای جلوگیری از به دست آوردن محصول نهایی با ظاهر لکه دار یا توده، باید اطمینان حاصل شود که میزان جوهر روی صفحه چاپ بیش از حد نباشد. این کار با استفاده از یک اسکراپر به نام دکتر تیغه به دست می آید. دکتر بلید جوهر اضافی را از غلتک آنیلوکس قبل از مرکب زدن صفحه چاپ پاک می کند. بستر در نهایت بین صفحه و استوانه قالب‌گیری قرار می‌گیرد تا تصویر را منتقل کند. سپس ورق از طریق خشک کن تغذیه می شود، که اجازه می دهد جوهرها قبل از لمس مجدد سطح خشک شوند. در صورت استفاده از جوهر فرابنفش، لازم نیست ورق خشک شود، بلکه جوهر با اشعه ماوراء بنفش خشک می شود.

درباره پستچی

شرکت ایمن لفاف ویستا درباره پستچی یا (نامه رسان) توضیح می دهد.پستچی نامه را در مسیرهای تعیین شده تحویل می دهد. او هر روز نامه ها را برای مسیرهایشان مرتب می کند. او برچسب های آدرس فوروارد را روی نامه های افرادی که نقل مکان کرده اند قرار می دهد. او برای تحویل نامه با وسایل نقلیه پستی راه می رود یا رانندگی می کند. کسانی که پیاده روی می کنند، نامه را در کیسه های چرمی حمل می کنند یا آن را در گاری ها هل می دهند. او برای پست های سررسید شده پول جمع آوری می کند و از مشتریان می خواهد که نامه ها و بسته های سفارشی را امضا کنند. در طول مسیر، او می‌تواند نامه‌های خروجی را در زمان‌های از پیش تعیین‌شده از صندوق‌های پست جمع‌آوری کند و نامه‌ها را به اداره پست ببرد تا پردازش شود.پاکت پستی

ایالات متحده

در ایالات متحده، سه نوع حامل پست وجود دارد: حمل‌کننده نامه شهری، که توسط انجمن ملی نامه‌رسانان نمایندگی می‌شود. شرکت‌های حمل‌ونقل روستایی، که توسط انجمن ملی حامل نامه‌های روستایی نمایندگی می‌شوند. و شرکت‌های حمل‌ونقل مسیر قرارداد بزرگراه، که پیمانکاران مستقل هستند. در حالی که عضویت در اتحادیه داوطلبانه است، شرکت های حمل و نقل شهری تقریباً 93 درصد در سطح ملی سازماندهی شده اند.پاکت حبابدار

به حاملان نامه به صورت ساعتی با پتانسیل اضافه کاری پرداخت می شود. حامل های نامه نیز روزانه مشمول «پیوتینگ» می شوند. زمانی که تکمیل مسیر تعیین‌شده برای یک شرکت حمل‌کننده کمتر از ۸ ساعت طول می‌کشد، مدیریت ممکن است شرکت حامل مذکور را در مسیر دیگری کار کند تا آن حامل را تا ۸ ساعت پر کند. این ابزاری است که مدیریت پست برای توزیع مجدد و حذف هزینه های اضافه کاری بر اساس مشاوره با شرکت حمل کننده در مورد حجم کاری تخمینی روزانه و پیش بینی حجم نامه از برنامه کامپیوتری DOIS (سیستم اطلاعات عملیات تحویل) استفاده می کند. مسیرها بر اساس اطلاعات (طول، زمان و حجم کاری کلی) که توسط این برنامه کنترل می‌شود، مشاوره با شرکت حمل‌ونقل اختصاص داده شده به مسیر، و فرم فعلی PS 3999 (مشاهده خیابان توسط سرپرست پست برای تعیین دقیق) تنظیم و/یا حذف می‌شوند. زمان صرف شده برای تحویل واقعی نامه).پاکت حبابدار پستی

شرکت‌های حمل‌ونقل روستایی تحت نوعی حقوق به نام «ساعت‌های ارزیابی‌شده» هستند، که معمولاً اضافه‌کاری در دستمزد آنها تعبیه شده است. ساعت‌های ارزیابی‌شده با شمارش تمام نامه‌ها برای یک دوره دو یا چهار هفته‌ای، و فرمولی برای ایجاد مقدار دلاری که برای هر روز کار تا دفعه بعدی شمارش مسیر به آن‌ها پرداخت می‌شود، ایجاد می‌شود.پاکت پستی

مسیرهای قرارداد بزرگراه به کمترین قیمت پیشنهادی تعلق می گیرد، و سپس آن شخص یا خودش مسیر را حمل می کند یا شرکت های حمل و نقل را برای اجرای قراردادشان برای تحویل نامه استخدام می کند.پاکت پستی

نامه‌برها معمولاً در مسیرهای شهری با تراکم بالا و مسافت پیموده شده کم کار می‌کنند. چنین مسیرهایی به عنوان مسیرهای "نصب شده" (برای آنهایی که به وسیله نقلیه نیاز دارند) یا مسیرهای "پیاده روی" (برای مسیرهایی که با پای پیاده انجام می شوند) طبقه بندی می شوند. هنگام کار در یک مسیر سوار شده، نامه‌برها معمولاً ون‌های سفید رنگ متمایز با آرم خدمات پستی ایالات متحده را در کنار می‌برند و به صندوق‌های پستی چسبیده در کنار خیابان و ساختمان تحویل می‌دهند.

حاملانی که پیاده روی می‌کنند معمولاً وسایل نقلیه پستی را به مسیرهای خود می‌رانند، در یک مکان مشخص پارک می‌کنند، و یک "حلقه" پست را تا زمانی که به وسیله نقلیه خود برمی‌گردند، از یک طرف خیابان بالا و از طرف دیگر پایین می‌آورند. به این روش تحویل «پارک اند لوپ» می گویند. اگر «مشکل جسمی شدید» تأیید شود، حامل‌های نامه ممکن است نقاط تحویل جایگزین را نیز در نظر بگیرند. در مواردی که حامل‌های پست وسایل نقلیه اختصاصی ندارند، ممکن است نامه‌های تحویل‌نشده را از جعبه‌های رله که در طول مسیرشان قرار داده شده است، دریافت کنند.پاکت لمینه متالایز

حامل های روستایی معمولاً در مسیرهایی کار می کنند که تراکم کمتر و مسافت پیموده شده بیشتری نسبت به خطوط حامل نامه دارند. همه آنها در مسیرهای سوار شده کار می کنند و وسایل نقلیه خود را تنها برای تحویل به صندوق پستی گروهی یا تحویل کالایی که باید به درب مشتری منتقل شود، می گذارند. با این حال، اکنون که مناطق روستایی سابق در حال شهرنشینی هستند، مسیرهای آنها بسیار شبیه به "مسیرهای شهری" سوار شده رشد می کنند. باربری های روستایی اغلب از وسایل نقلیه شخصی خود استفاده می کنند و ملزم به پوشیدن لباس فرم نیستند. به دلیل شهرنشینی در اطراف شهرها و به دلیل اینکه شرکت‌های حمل‌ونقل روستایی پست‌ها را با هزینه کمتر به خدمات پستی تحویل می‌دهند، کشتی‌های حمل‌ونقل روستایی تنها صنایع دستی در خدمات پستی است که در حال رشد است. خطوط حمل‌ونقل قرارداد بزرگراه مسیرهایی را کار می‌کنند که با تراکم کمتر از یک مشتری در هر مایل رانندگی ایجاد شده‌اند (بعضی از آنها بعداً متراکم‌تر می‌شوند و سپس می‌توانند به تحویل روستایی تبدیل شوند). آنها فقط مسیرهای نصب شده هستند و همه حامل های HCR از وسیله نقلیه خود استفاده می کنند. این مسیرها معمولاً در مناطق دورافتاده یا اطراف جوامع بسیار کوچک یافت می شوند.

زنان پستچی

زنان از اواخر دهه 1800 در ایالات متحده پست حمل می کردند. طبق آرشیو اداره پست ایالات متحده، «اولین قرار ملاقات شناخته شده از یک زن برای حمل پست در 3 آوریل 1845 بود، زمانی که رئیس پست کل کیو جانسون سارا بلک را منصوب کرد تا نامه را بین چارلزتاون Md P.O. & Rail Road «هر روز یا به عنوان حمل و نقل کند. اغلب به اندازه 48 دلار در سال ضروری است."

حداقل دو زن، سوزانا ای. برونر در نیویورک و مینی وستمن در اورگان، در دهه 1880 به عنوان حامل پست شناخته می شدند. مری فیلدز، با نام مستعار "مری مربی صحنه"، اولین زن سیاه پوستی بود که برای USPS کار کرد، و از سال 1895 تا اوایل دهه 1900، در مونتانا یک کالسکه رانده شد.[16] هنگامی که هوانوردی پست هوایی را معرفی کرد، اولین خلبان زن پست کاترین استینسون بود که در نمایشگاه ایالتی مونتانا در سپتامبر 1913، کیسه های پستی را از هواپیمای خود رها کرد.

اولین زنان حامل شهری در جنگ جهانی اول منصوب شدند و تا سال 2007، حدود 59700 زن به عنوان حامل شهری و 36600 زن به عنوان حمل‌ونقل روستایی که 40 درصد از نیروی حامل را تشکیل می‌دهند، خدمت کردند.

منابع شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا:

2.  "Can you deliver the goods?". Royal Mail. 2013. Archived from the original on 19 December 2011. Retrieved 15 February 2013.
4. ^ "Keeping Our Posties Safe". Australia Post. Archived from the original on 20 April 2018. Retrieved 15 February 2013.
6. ^ "Nelson: More big cheques will soon be in posties' mail". Calgary Herald. 2018. Retrieved 10 January 2020.
8. ^ "Postie". New Zealand Post. 2009. Retrieved 15 February 2013.
10. ^ Robinson, Mairi, ed. (1987). The Concise Scots Dictionary (1987 ed.). Aberdeen University Press. p. 511. ISBN 0-08-028492-2. post &c, 16- postie &c, 17- - n, a letter carrier, orig a courier carrying mails, now a Post Office postman

طبق تحقیقات شرکت ایمن لفاف ویستا تولید کننده انواع پاکت های چند جداره پستی و سفارشی :نیاز به نگهداری، ذخیره و حمل و نقل مواد از روزهای اولیه بشریت وجود داشته است. با این حال، اضافه کاری، بسته بندی از رفع نیاز ساده به تبدیل شدن به یک جزء جدایی ناپذیر به پیام برند و همچنین تجربه مصرف کننده تبدیل شده است. بیایید لحظه ای به عقب برگردیم و پیشرفت های تکنولوژیکی بزرگ در طول تاریخ را مشاهده کنیم که صنعت بسته بندی را به شکل امروزی درآورده است.

بسته بندی اولیه

بسته بندی، به عنوان یک مفهوم، ناشی از نیاز اساسی بشر اولیه برای ذخیره و حمل مواد غذایی خود از مکانی به مکان دیگر بود. در حالی که هیچ سابقه ای از زمان استفاده از اولین مواد بسته بندی وجود ندارد، مورخان بر این باورند که در دوران شکارچی/گردآورنده عشایر، از موادی مانند برگ، پوست حیوانات، آجیل یا کدو برای نگهداری و حمل اقلام استفاده می شد.پاکت پستی

تکنیک های بسته بندی چینی باستان

چین باستان به دلیل نوآوری هایشان در توسعه کاغذ – یعنی قدیمی ترین نمونه بسته بندی انعطاف پذیر – به دلیل اختراع بسته بندی انعطاف پذیر شناخته شده است. مورخان بر این باورند که در قرن اول یا دوم، چینی ها شروع به استفاده از پوست درخت توت برای بسته بندی غذا کردند. در قرن‌های بعد، زمانی که چینی‌ها تکنیک‌های کاغذسازی خود را کامل کردند، کاغذ برای بسته‌بندی اقلامی مانند دارو و بسته‌های چای نیز مورد استفاده قرار گرفت.

تکنیک های بسته بندی مصر باستان

در مصر باستان، شیشه گران بود و به عنوان یک سنگ گرانبها معمولاً برای خانواده سلطنتی در نظر گرفته می شد. با این حال، این وسواس نسبت به شیشه بود که سرانجام مصری ها را به کشف فناوری دمیدن شیشه سوق داد که می توانست شیشه را در ظروف ذخیره آب و غذا قالب ریزی کند. با این حال، این شیشه باستانی شفاف نبود – که تا 500 سال دیگر کشف نمی شد.پاکت پستی

بسته بندی قرون وسطایی

در قرون وسطی محبوبیت استفاده از بشکه های چوبی و جعبه های چوبی به عنوان وسایل ذخیره سازی و حمل و نقل افزایش یافت. بشکه ها معمولاً برای سفر در اقیانوس ها برای ذخیره اقلامی مانند رام، غذای خشک و آب شیرین استفاده می شدند.

بسته بندی انقلاب صنعتی

به سرعت به سوی انقلاب صنعتی: این دوره (از حدود 1760-1840 شروع شد) با افزایش تقاضا برای بسته بندی با کیفیت بهتر، جای خود را به پیشرفت های عمده فناوری داد. این تقاضا برای کیفیت با افزایش ناگهانی محصولات جدیدی که اکنون برای مصرف توده ها در دسترس بودند، تقویت شد. با این حال، باید توجه داشت که بسیاری از مواد بسته بندی که در این دوره به وجود آمد، گران بودند. به این معنی که استفاده از این مواد معمولاً برای نگهداری و حمل و نقل کالاهای لوکس اختصاص داشت.پاکت پستی

جایزه حفظ مواد غذایی ناپلئون (1795)

در سال 1795، ناپلئون به هر کسی که بتواند روش‌های بهتری برای نگهداری غذا اختراع کند، جایزه‌ای 12000 فرانکی در نظر گرفت. این فشار برای نوآوری به دلیل نیاز ناپلئون به یافتن راهی برای تغذیه ارتش خود بود که در بحبوحه جنگ بود.

با این حال، 15 سال دیگر نمی گذرد تا این جایزه توسط فردی به نام نیکلاس آپرت به دست بیاید. نیکلاس آپرت، که به عنوان پدر کنسرو نیز شناخته می شود، روشی را برای نگهداری غذا برای مدت طولانی با جوشاندن و سپس بستن غذا در ظروف شیشه ای بدون هوا ابداع کرد. ما امروزه هم از این روش برای غذاهای کنسرو شده استفاده می کنیم!

جایزه حفظ مواد غذایی ناپلئون (1795)

در سال 1795، ناپلئون به هر کسی که بتواند روش‌های بهتری برای نگهداری غذا اختراع کند، جایزه‌ای 12000 فرانکی در نظر گرفت. این فشار برای نوآوری به دلیل نیاز ناپلئون به یافتن راهی برای تغذیه ارتش خود بود که در بحبوحه جنگ بود. با این حال، 15 سال دیگر نمی گذرد تا این جایزه توسط فردی به نام نیکلاس آپرت به دست بیاید. نیکلاس آپرت، که به عنوان پدر کنسرو نیز شناخته می شود، روشی را برای نگهداری غذا برای مدت طولانی با جوشاندن و سپس بستن غذا در ظروف شیشه ای بدون هوا ابداع کرد. ما امروزه هم از این روش برای غذاهای کنسرو شده استفاده می کنیم!پاکت پستی

ظهور قلع (1810)

در سال 1810، پیتر دوراند، انگلیسی، استفاده از قوطی های آهنی با روکش قلع را به جای بطری برای نگهداری مواد غذایی به ثبت رساند. طی 20 سال آینده، قلع به یکی از محبوب ترین مواد بسته بندی برای بسته بندی چیزهایی مانند کلوچه و تنباکو تبدیل خواهد شد.

اولین جعبه مقوایی (1817)

اگرچه خود مقوا چند صد سال قبل در چین اختراع شده بود، جعبه مقوایی تا سال 1817 توسط سر مالکوم تورنهیل ساخته نشد. توجه: این جعبه ها هنوز راه راه نبودند، که تا سال 1871 اختراع نشدند. جعبه های مقوایی در میان تولیدکنندگان ابریشم برای حمل پروانه و تخم مرغ از ژاپن به اروپا محبوبیت داشتند.پاکت حبابدار

اختراع سلفون (1908)

ژاک ای براندنبرگر، شیمیدان سوئیسی، پس از اینکه تصمیم گرفت پارچه ای بسازد که مایعات را جذب نکند، به دلیل اختراع سلفون شناخته می شود. فرمول اولیه او با استفاده از سلولز چوب ایجاد شد. در سال 1912، براندنبرگر ماشینی برای تولید فیلم سلفون ساخت. سلفون تاثیر زیادی بر صنعت بسته بندی داشت زیرا شفافیت آن را به ماده انتخابی برای بسته بندی در دهه های 1950 و 1960 تبدیل کرد. سلفون در سال های بعد نیز پایه های بسته بندی پلاستیکی را پایه گذاری کرد.

اختراع ساران روپ (1933)

کشف پلی وینیلیدین کلراید (PVDC)، آنچه رزین ها و فیلم های ساران از آن ساخته شده اند، به طور تصادفی توسط رالف وایلی در سال 1933 کشف شد. وایلی یک کارگر آزمایشگاه در Dow ​​Chemical بود که مسئول تمیز کردن ظروف شیشه ای آزمایشگاه بود. یک شب، وایلی با شیشه‌ای برخورد کرد که نمی‌توانست آن را تمیز کند. او ابتدا این ماده را “eonite” نامید، اما این نام توسط محققان Dow Chemical به ساران تغییر یافت و سپس این ماده را به یک فیلم سبز تیره تبدیل کردند. این تکرار اولیه از ساران به منظور محافظت از آنها در برابر عوامل بر روی هواپیماهای نظامی اسپری شد. بعدها، محققان توانستند رنگ سبز ساران را حذف کنند که باعث شد تا پس از جنگ جهانی دوم به عنوان یک ماده بسته بندی مواد غذایی مورد تایید قرار گیرد.پاکت پستی

بسته بندی مدرن

اختراع حباب بند (1957)

روکش حبابی در سال 1957 توسط بنیانگذاران Sealed Air، Al Fielding و Marc Cavannes اختراع شد، اما اولین بار به عنوان ماده بسته بندی محافظی که امروزه آن را می شناسیم، مورد استفاده قرار نگرفت. در ابتدا، فیلدینگ و کاوانس سعی داشتند با بستن دو پرده دوش به یکدیگر، کاغذ دیواری بافت‌دار بسازند تا حباب‌های هوا ایجاد کنند – با این حال، این روند دکور داخلی منعکس نشد. آنها بعداً تصمیم گرفتند که این ماده را به عنوان عایق گلخانه به بازار عرضه کنند، اگرچه این نیز تلاش ناموفقی بود. سه سال پس از اختراع روکش حباب دار، فردریک دبلیو بورز (یک بازاریاب سیلد ایر)، پیشنهادی را به IBM ارائه کرد تا از بسته بندی حباب دار به عنوان یک ماده بسته بندی محافظ برای رایانه های خود استفاده کند. زمین به خوبی پیش رفت و IBM شروع به خرید پوشش حبابی برای همه محصولات شکننده خود کرد. شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا در تولید پاکت های حبابدار خود از نایلون حبابدار جنس مرغوب استفاده می کند و با کیفیت ترین پاکت را تولید و عرضه می نماید.

منظور از اسمارت پست چیست؟

شرکت ایمن لفاف ویستا درباره پست هوشمند توضیح می دهد. SmartPost شراکت تحویل نهایی بین فدکس و خدمات پستی ایالات متحده (USPS) است. این همکاری هزینه های حمل و نقل ارزان تر را با پوشش تحویل بیشتر در ایالات متحده و مناطق ارائه می دهد، اما به قیمت یک پنجره تحویل کمی طولانی تر. SmartPOST یک شرکت لجستیک استونیایی است که در تحویل کالا و دفاتر پست سلف سرویس تخصص دارد. SmartPOST که در سال 2008 تأسیس شد، در حال حاضر 46 دفتر پست خودسرویس را از طریق راه حلی به نام راه حل نقطه تحویل (DPS) در استونی اداره می کند.پاکت پستی

در حال حاضر، سیستم DPS توسط فروشگاه های آنلاین برای تحویل محصول به عنوان جایگزینی برای خدمات پستی معمولی استفاده می شود. مشتریان خصوصی نیز می توانند بسته های خود را از طریق سامانه ارسال کنند و هزینه تحویل را در محل با کارت نقدی یا اعتباری پرداخت کنند. این سیستم همچنین شامل یک سیستم اطلاع رسانی مبتنی بر پیامک است که هنگام تحویل کالا به مشتریان اطلاع می دهد. راه حل SmartPOST در آوریل 2009 اجرا شد.پاکت حبابدار

برخلاف سایر سیستم های مشابه (مانند راه حل Packstation در آلمان)، SmartPOST راه حل نقطه تحویل خود را در داخل خانه (به عنوان مثال در مراکز خرید) قرار داده است و استفاده از آنها را حتی با آب و هوای بد راحت می کند. در جولای 2009، SmartPOST گزارش داد که در حال مذاکره با یک شرکت ایتالیایی است که علاقه مند به صدور مجوز راه حل نقطه تحویل SmartPOST برای استفاده در ایتالیا است. در حال حاضر، SmartPOST تقریباً به دویست شرکت فروش از راه دور و فروشگاه های آنلاین در استونی خدمات رسانی می کند.پاکت پستی

SmartPOST در طول اولین سال فعالیت خود، گردش مالی 13.8 میلیون EEK (حدود 1.2 میلیون دلار) با ضرر 8.3 میلیون (740000 دلار آمریکا) را گزارش کرد. Antti Oolup عضو هیئت مدیره SmartPOST گفت که زیان مورد انتظار و برنامه ریزی شده بود و سود ماهانه برای پایان سال 2009 برنامه ریزی شده بود. SmartPOST گزارش داد که بیش از 33 هزار بسته از طریق سرویس آن در استونی در دسامبر 2009 ارسال شد.

SmartPOST به عنوان سند لجستیک 2009 در کنفرانس سالانه مدیریت خرید و تدارکات انتخاب شد. در پایان سال 2009، SmartPOST همچنین گزارش داد که تجارت خود را به فنلاند گسترش خواهد داد. در حال حاضر، فقط بسته های یک طرفه را می توان از استونی ارسال کرد. در نوامبر 2010، پست مدیر عامل SmartPOST توسط Risto Eelmaa از Indrek Oolup گرفته شد.پاکت حبابدار

بحث در مورد تبلیغات(اسمارت پست)

در اکتبر 2009، شرکت پست ملی استونی Eesti Post شکایتی را به اتحادیه مصرف کنندگان استونی ارائه کرد و ادعا کرد که تبلیغات تلویزیونی SmartPOST به اعتبار Eesti Post آسیب می رساند و همچنین “بینندگان را به خشونت علیه افراد مسن فرا می خواند”. SmartPOST پاسخ داد که این ادعا نادرست است و آسیب رساندن به شهرت یا دعوت به خشونت هدف آنها نبوده است.پاکت حبابدار پستی

فروش به شرکت ایتلا (اسمارت پست)

در جولای 2010، صندوق توسعه استونی (سهام عمده در SmartPOST) سهم خود را به شرکت خدمات پستی و لجستیک فنلاند Itella فروخت. Raivo Vare، رئیس صندوق توسعه استونی در مورد این فروش اظهار نظر کرد و گفت: “سرمایه گذاری ریسک زمینه ای است که در آن داستان های موفقیت کمی وجود دارد، اما SmartPOST قطعا یکی از آنهاست. فروش SmartPOST حتی بهتر از آن چیزی است که به نظر می رسد.” ] گزارش شده است که صندوق توسعه استونی 1.3 میلیون یورو از فروش SmartPOST به دست آورده است.پاکت حباب دار

 شرکت ایمن لفاف ویستا قصد دارد در این مقاله درباره پست سیستمی صحبت کند.

 پست سیستمی برای حمل و نقل فیزیکی کارت پستال، نامه و بسته است. یک سرویس پستی می تواند خصوصی یا عمومی باشد، اگرچه بسیاری از دولت ها محدودیت هایی را برای سیستم های خصوصی اعمال می کنند. از اواسط قرن نوزدهم، سیستم‌های پستی ملی عموماً به عنوان یک انحصار دولتی ایجاد شده‌اند و هزینه‌ای برای کالا پیش‌پرداخت می‌شود. اثبات پرداخت معمولاً به صورت تمبر پستی چسبنده است، اما برای ارسال انبوه از متر پست نیز استفاده می شود. مقامات پستی اغلب وظایفی غیر از حمل و نقل نامه دارند. در برخی کشورها، یک سرویس پستی، تلگراف و تلفن (PTT) علاوه بر سیستم های تلفن و تلگراف، بر سیستم پستی نظارت می کند. سیستم های پستی برخی کشورها امکان حساب های پس انداز و رسیدگی به درخواست های گذرنامه را فراهم می کند. پاکت پستی

اتحادیه جهانی پست (UPU) که ​​در سال 1874 تأسیس شد، شامل 192 کشور عضو است و قوانین مبادلات پستی بین المللی را به عنوان آژانس تخصصی سازمان ملل متحد تعیین می کند.

تاریخچه

عمل ارتباط با اسناد مکتوب که توسط یک واسطه از یک شخص یا مکان به دیگری منتقل می شود تقریباً به طور قطع به زمان اختراع نوشتن برمی گردد. با این حال، توسعه سیستم های پستی رسمی خیلی دیرتر اتفاق افتاد. اولین استفاده مستند از یک سرویس پیک سازمان یافته برای انتشار اسناد مکتوب در مصر است، جایی که فراعنه از پیک ها برای ارسال احکام در سراسر قلمرو ایالت استفاده می کردند (2400 قبل از میلاد). قدیمی ترین پست باقی مانده نیز مصری است و قدمت آن به 255 قبل از میلاد می رسد.

پست ایران

اولین ادعای معتبر برای توسعه یک سیستم پستی واقعی از ایران باستان است. بهترین ادعای مستند (گزنوفون) این اختراع را به کوروش کبیر پادشاه ایرانی (550 پ.م.) نسبت می دهد، که دستور داد هر استانی در پادشاهی خود پذیرایی و تحویل پست به هر یک از شهروندان خود را ترتیب دهد. نویسندگان دیگر به جانشین او داریوش اول ایرانی (521 پ. منابع دیگر ادعا می‌کنند که تاریخ‌های بسیار قدیمی‌تری برای سیستم پست آشوری وجود دارد که اعتبار آن به حمورابی (1700 قبل از میلاد) و سارگون دوم (722 قبل از میلاد) داده شده است. با این حال، پست ممکن است مأموریت اصلی این سرویس پستی نبوده باشد. نقش سیستم به عنوان یک دستگاه جمع‌آوری اطلاعات به خوبی مستند شده است، و این سرویس (بعدها) آنگاریا نامیده شد، اصطلاحی که به مرور زمان به سیستم مالیاتی اشاره کرد. عهد عتیق (استر، هشتم) به این سیستم اشاره می‌کند: آهاشوروس، پادشاه ماد، از پیک‌هایی برای انتقال تصمیمات خود استفاده می‌کرد. پاکت حبابدار

سیستم فارسی با استفاده از ایستگاه‌ها (به نام چاپارخانه) کار می‌کرد، از آنجا حامل پیام (به نام چاپار) به پست بعدی می‌رفت و در آنجا اسب خود را با یک اسب تازه برای حداکثر کارایی و سرعت تحویل تعویض می‌کرد. هرودوت این سیستم را این گونه توصیف می کند: «گفته می شود که به تعداد روزها در کل سفر، مردان و اسبانی که در کنار جاده ایستاده اند، هر اسب و انسان در فاصله یک روز سفر، بسیارند. اینها را نه برف و نه باران و نه گرما و نه تاریکی باز می‌دارد تا مسیر مقرر خود را با سرعت تمام انجام دهند». این آیه به‌طور برجسته در اداره پست جیمز فارلی نیویورک به چشم می‌خورد، اگرچه از ترجمه استفاده می‌کند: «نه برف، نه باران، نه گرما و نه تاریکی شب، این پیک‌ها را از اتمام سریع دورهای تعیین‌شده‌شان نمی‌گذارد».

حمل و نقل و فناوری مدرن

سیستم پستی در توسعه حمل و نقل مدرن مهم بود. راه آهن دفاتر پست راه آهن را حمل می کرد. در طول قرن بیستم، پست هوایی به حمل و نقل انتخابی برای پست های بین قاره ای تبدیل شد. پستچی ها شروع به استفاده از کامیون های پست کردند. مدیریت نامه به طور فزاینده ای خودکار شد. پاکت لمینه

اینترنت آمد تا شرایط پست فیزیکی را تغییر دهد. ایمیل (و در سال‌های اخیر سایت‌های شبکه‌های اجتماعی) به یک رقیب سرسخت برای سیستم‌های پست فیزیکی تبدیل شده‌اند، اما حراج‌های آنلاین و خرید اینترنتی فرصت‌های تجاری جدیدی را ایجاد کردند، زیرا مردم اغلب اقلامی را که از طریق پست آنلاین خریداری می‌کنند، دریافت می‌کنند.

منابع شرکت ایمن لفاف ویستا در این مقاله:  • A Hundred Years by Post by J. Wilson Hyde

* Potts, Albert, "US19,578 (First U.S. street mailbox patent)". US patent office. 1858

* The British Postal Museum & Archive

کاغذ چیست و تاریخچه کاغذ به کجا بر میگردد؟

دراین مقاله درباره تاریخچه کاغذ و تولید کاغذ توضیح می دهیم، طی تحقیقات بعمل آمده توسط شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا، کاغذ یک ماده منسوج نازک است که به طور سنتی از ترکیبی از الیاف آسیاب شده گیاهی و نساجی ساخته می شود.درباره تاریخچه کاغذ باید بگم که اولین ورق کاغذی مانند کاغذ کاغذی، پاپیروس در مصر بود، اما اولین فرآیند کاغذسازی واقعی در چین در دوره هان شرقی ثبت شد که به طور سنتی به کای لون، مقام دربار نسبت داده می شد. این پوره گیاهی که توسط کارخانه‌های خمیر کاغذ و کاغذسازی تولید می‌شد، برای نوشتن، طراحی و پول استفاده می‌شد.

در صده هشتم، کاغذسازی چینی در جهان اسلام گسترش یافت و جایگزین پاپیروس شد. در قرن یازدهم، کاغذسازی به اروپا آورده شد، جایی که جایگزین کاغذ پوستی و پانل های چوبی بر پایه پوست حیوانات شد. در قرن سیزدهم، کاغذسازی با استفاده از چرخ‌های آبی در اسپانیا تصفیه شد. پیشرفت‌های بعدی در فرآیند کاغذسازی در اروپای قرن نوزدهم با اختراع کاغذهای چوبی انجام شد.

اگرچه پیش سازهایی مانند پاپیروس در جهان مدیترانه و آمات در قاره آمریکای پیش از کلمبیا وجود داشت، اما اینها کاغذ واقعی در نظر گرفته نمی شوند. پوست کاغذی واقعی نیز به عنوان کاغذ در نظر گرفته می‌شود که عمدتاً برای نوشتن مورد استفاده قرار می گیرد. پوست، پوست حیواناتی است که به‌شدت آماده شده‌اند و از کاغذ و احتمالاً پاپیروس ساخته شده‌اند. در قرن بیستم با ظهور تولید پلاستیک، مقداری “کاغذ” پلاستیکی و همچنین ورقه‌های پلاستیکی کاغذی، ورقه‌های کاغذی فلزی و کاغذهای تزریق یا پوشش داده شده با مواد مختلف برای تولید محصولات خاص معرفی شد. پاکت حبابدار پستی

پاپیروس

کلمه “کاغذ” از نظر ریشه شناسی از پاپیروس، یونانی باستان برای گیاه پاپیروس Cyperus مشتق شده است. پاپیروس ماده ای ضخیم و کاغذ مانند است که از مغز گیاه پاپیروس Cyperus تولید می شود که مدت ها قبل از استفاده از کاغذ در چین در مصر باستان و سایر جوامع مدیترانه برای نوشتن استفاده می شد.

پاپیروس با بریدن نوارهای نازک نوار مانند از داخل پاپیروس سایپروس تهیه می شود و سپس نوارها را در کنار هم قرار می دهند تا یک ورقه درست شود. سپس لایه دوم روی آن قرار می گیرد و نوارها عمود بر لایه اول قرار می گیرند. سپس دو لایه را با هم کوبیده و به شکل یک ورقه در می آورند. نتیجه بسیار قوی است، اما سطح ناهمواری دارد، به خصوص در لبه های نوارها. هنگامی که در طومارها استفاده می شود، چرخاندن و باز کردن مکرر باعث می شود که نوارها دوباره از هم جدا شوند، معمولاً در امتداد خطوط عمودی .پاکت پستی

این تأثیر را می توان در بسیاری از اسناد پاپیروس باستانی مشاهده کرد. کاغذ با پاپیروس در تضاد است زیرا مواد گیاهی قبل از فشار دادن کاغذ از طریق خیساندن یا از هم پاشیدگی تجزیه می‌شوند. این باعث ایجاد سطح بسیار یکنواخت‌تر می‌شود و جهت طبیعی ضعیفی در ماده ایجاد می‌کند که در طول زمان از هم می‌پاشد.

انواع کاغذ

طیف وسیعی از کاغذها با ویژگی‌های متمایز و مکان‌های مبدا متفاوت تولید و در سراسر حوزه‌های اسلامی مورد استفاده قرار گرفتند. مقالات معمولاً بر اساس چندین معیار نامگذاری می شوند:

خاستگاه (مثلاً اصفهانی، بغدادی، حلبی، مصری، سمرقندی، دولت آبادی، شامی، چارتا دمشقی)،

سایزها (سلسان، نسفی،…)

افرادی که از توسعه کاغذ حمایت کرده اند (مانند نوحی، طلحی، جعفری، مامونی، منصوری).

مواد اولیه کاغذ

بست (کنف و کتان)، پنبه، کهنه ها و طناب های کهنه مواد اولیه اصلی برای تولید خمیر کاغذ بودند. گاهی اوقات مخلوطی از مواد نیز برای تهیه خمیر کاغذ استفاده می‌شد، مانند پنبه و کنف، یا کتان و کنف. مواد اولیه غیر معمول دیگری مانند پوست درخت انجیر نیز در برخی از نسخه‌های خطی گزارش شده است.پاکت حبابدار

منابع بسیار کمی به روش ها، مراحل و ابزارهای کاربردی در فرآیند کاغذسازی اشاره کرده اند. نقاشی از یک کتاب مصور به زبان فارسی مراحل مختلف و ابزارهای مورد نیاز گردش کار سنتی را به تصویر کشیده است. نقاشی دو مرحله اصلی فرآیند کاغذسازی را متمایز کرده است: خمیرسازی و آبگیری خمیر کاغذ: آسیاب برق آب، ضایعات کتان (کرباس) و کهنه را به عنوان مواد اولیه کاغذسازی با آب مخلوط می کند. آنها در چاله های سنگی به خوبی کوبیده می شوند. در مرحله بعد، خمیر آبکی را در یک تکه پارچه می ریزند که دور کمر دو کارگر بسته می شود تا ابتدا آبگیری شود و احتمالاً همگن و خالص شود. هنگامی که خمیر به میزان قابل توجهی آبگیری شد، از مرحله تصفیه بعدی عبور می کند. درمان های نهایی کاغذی:پاکت پستی

این مرحله شامل چندین مرحله متوالی است به عنوان مثال. قالب گیری خمیر با مربعی که با خطوط سیم مانند (غوطه ور کردن قالب در خمره حاوی خمیر کاغذ)، پرس، اندازه، خشک کردن و پرداخت. هر مرحله در این مرحله توسط دستگاه خاصی انجام می شود. به عنوان مثال، در فرآیند خشک کردن، کاغذ با استفاده از موی اسب به دیوار چسبانده شد. یک نسخه خطی از قرن سیزدهم نیز فرآیند کاغذسازی را شرح داده است. این متن نشان می‌دهد که چگونه کاغذسازان مراحل متعددی را برای تولید کاغذ با کیفیت بالا انجام می‌دهند. این دستور یا دستور کاغذسازی فصلی است تحت عنوان الکاغد البلادی (مطلب محلی) از نسخه خطی المختارفی فنون من الصونان منسوب به مالک المعفر، حاکم یمنی رسولیان. . پوست درختان انجیر به‌عنوان منبع اصلی کاغذسازی در این دستور پخت، دوره‌های مکرر خیساندن، کوبیدن و خشک کردن را طی می‌کرد.

فرآیند تولید 100 برگ کاغذ با کیفیت 12 روز طول کشید. در مرحله خمیرسازی، الیاف کوبیده شده به اندازه های مختلف کوبا (مکعب) تبدیل شدند که به عنوان ترازو استاندارد برای تولید تعداد معینی ورق استفاده می شد. ابعاد بر اساس سه مرکبات لیمون (لیمو)، اوترونجا (پرتقال) و نارنجا (نارنگی) تعیین شد. یک نسخه خلاصه از این فرآیند دقیق به شرح زیر است. هر مرحله جداگانه چندین بار تکرار شد. پاکت پستی

• خیساندن کاغذ در استخر
• آبگیری کاغذ از طریق فشردن و فشار دادن
• ساختن توپ از پالپ
• فشار دادن توپ ها
• کاغذها را با چسباندن آنها به دیوار خشک کنید و محصول نهایی را در معرض آفتاب قرار دهید.

شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا قصد داشتن در این مقاله شما را با تاریخچه کاغذ بیشتر آشنا کند با تشکر از حسن توجه شما.

منابعی که شرکت ایمن لفاف ویستا برای نوشتن این مقاله استفاده کرده است:

کاغذسازی “Zàozhǐ”. Tian gong kai wu: Zhongguo gu dai ke ji wen wu zhan Tian Gong Kai Heavenly Creations: Gems of Ancient China Inventions (به زبان چینی و انگلیسی). هنگ کنگ: موزه تاریخ هنگ کنگ. ص 60. ISBN 978-962-7039-37- 2.OCLC 41895821.

بارت 2008، ص 34.

“تعریف پاپیروس”. Dictionary.com. بازیابی 2008-11-20.

Tsien 1985، ص 38

Tsien 1985، ص 38

دیوید بیسرت (1998)، پیش بینی شهر، چاپ یو شیکاگو، ص 12، شابک 978-0-226-07993-6

نقش کاغذ در صنعت پست چیست؟ همانطور که شرکت ایمن لفاف ویستا در مقالات قبلی خود به این نکته اشاره کرده بود، کاغذ ماده اولیه صنعت پست است.

ظاهر و احساس کاغذ دو مورد از دلایلی است که مواد چاپی هنوز در عصر اینترنت مهم هستند. کاغذ بادوام، قابل حمل است و به راحتی می توان آن را به اشتراک گذاشت و ذخیره کرد. کاغذ را می توان با ویژگی های امنیتی جاسازی کرد که از جعل و سایر سوء استفاده ها جلوگیری می کند. کاغذ مدرن گرافیست ها و طراحان را قادر می سازد تا تصاویر زیبا و چشم نوازی خلق کنند که تخیل را جذب کرده و گیرنده را به پاسخ تشویق می کند.پاکت پستی

تولید کاغذ خیلی وقت پیش آغاز شد.

اولین استفاده از کاغذ در چین بیش از 2000 سال پیش بوده است. به احتمال زیاد، پوست درخت توت، کنف و کهنه را با آب مخلوط کردند، آن را له کردند، مایع را فشار دادند و حصیر نازک را آویزان کردند تا در آفتاب خشک شود. به گفته برخی از محققان، مسلمانان روش های چینی را آموختند و این روند را در قرن نهم به اروپا آوردند. اولین کارخانه کاغذ در اروپا در اسپانیا ساخته شد. اسپانیایی ها فرآیند خمیرسازی دستی را با استفاده از آسیاب های آبی و چکش های سفری بهبود دادند و این فرآیند در سراسر اروپا گسترش یافت. کاغذسازی به آمریکا می آید. اولین کارخانه کاغذ آمریکایی در نزدیکی نهر Wissahickon در نزدیکی فیلادلفیا در سال 1690 توسط ویلیام ریتنهاوس تأسیس شد. این آسیاب تا سال 1710 تنها در آمریکا بود، زمانی که یکی دیگر از اعضای خانواده کارخانه دیگری را راه اندازی کرد. بیشتر کاغذسازان از اروپا آمده بودند و از همین فرآیند استفاده می کردند. این یک کاردستی بسیار تخصصی بود. ناتان سلرز از پنسیلوانیا یک قالب ساز ماهری بود که هنر خود را در ساخت قالب های کاغذی به کار می برد. این توانایی آنقدر نادر بود که وقتی سلرز در پاییز 1776 به ارتش آمریکا ملحق شد، به زودی با قطعنامه خاصی از کنگره قاره اخراج شد و او را به خانه فرستاد تا قالب هایی را بسازد که برای ساختن کاغذ مورد نیاز بسیار بود. برای لفاف های پودری و سفارشات کتبی در طول جنگ انقلاب. بین سال‌های 1776 و 1820، او قالب‌های صدها کاغذساز آمریکایی را تهیه کرد.پاکت پستی

—موزه کاغذسازی رابرت سی ویلیامز_ پاکت پستی

تولید یک ورق در یک زمان الیاف چوب جایگزین ژنده‌ها به عنوان ماده اولیه برای ساخت کاغذ می‌شود .تا سال 1810، حدود 185 کارخانه کاغذ در ایالات متحده وجود داشت. کهنه‌ها کمیاب و گران‌تر می‌شدند و کاغذسازان مواد و روش‌های مختلفی را آزمایش کردند. در دهه 1840، استفاده از الیاف چوب – یک منبع فراوان تر و کم هزینه تر – ممکن شد. فرآیندهای شیمیایی مانند سفید کردن و روش‌های بهبود روش پوشش کاغذ برای چاپ بهتر فرصت‌های جدیدی را ایجاد کردند. اولین روزنامه ساخته شده از الیاف چوب، مجله هفتگی بوستون بود که در 14 ژانویه 1863 منتشر شد و خیلی زود فرآیندهای جدید به استاندارد جهانی تبدیل شدند. مکانیزاسیون و اتوماسیون به کاغذسازی می آیند می تواند تقاضا برای کاغذ را برآورده کند. خروجی بر حسب ورق در ساعت اندازه گیری شد. در حدود سال 1804، مکانیزاسیون با توسعه ماشین Fourdrinier که از چهار بخش تشکیل شده است، به تولید کاغذ رسید. در حالی که ماشین‌های کاغذسازی امروزی هنوز از همان فرآیند اولیه استفاده می‌کنند، اما بسیار پیچیده هستند و می‌توانند روزانه صدها یا هزاران تن کاغذ تولید کنند. این ماشین‌ها با کمک فن‌آوری کامپیوتری می‌توانند کاغذ تولید کنند تا نیازهای دقیق مشتریان و برنامه‌های کاربردی مختلف را برآورده کنند.پاکت پستی

کاغذ باید مطابق با استانداردهای سختگیرانه باشد.

کاغذ باید بر اساس استانداردهای دقیق تولید شود تا چاپگرها و خدمات پستی بتوانند آن را بدون آسیب پردازش کنند. کاغذ باید کاربردهای مختلفی را بپذیرد، از مداد و قلم چشم گرفته تا تونر با گرما، لیزر و چاپگرهای جوهر افشان. باید بتواند جوهرها، لاک‌ها و روکش‌های خاصی را بپذیرد که به جلب توجه یک قطعه چاپ شده برای خواننده کمک می‌کند. کاغذ باید به اندازه کافی بادوام باشد تا بتواند در برابر دست زدن به چندین مورد، در شرایط مختلف، توسط افراد و ماشین های مختلف مقاومت کند. کاغذسازی همچنین فرآیندهایی را برای محافظت از امنیت، حریم خصوصی و مقاومت در برابر جعل توسعه داده است. حفاظت از محیط زیست یک مسئولیت حیاتی برای صنعت است.

یک سوم ایالات متحده جنگلی است – حدود 751 میلیون هکتار. امروزه، ایالات متحده 20 درصد بیشتر از درختان روز اول زمین دارد.بیش از نیمی از جنگل ها در مالکیت خصوصی هستند و 91 درصد چوب برداشت شده در کشور را تامین می کنند. سالانه بیش از 1.5 میلیارد درخت توسط این صنعت کاشته می شود. تقریباً 40 درصد از مواد خام کاغذ بازیافت می شود و 10 درصد دیگر از ضایعات چوب تولید شده توسط عملیات چوب به دست می آید.این صنعت برنامه های پرکاربردی را توسعه داده است تا اطمینان حاصل شود که فرآیندهای مورد استفاده در جنگلداری و تولید کاغذ سازگار با محیط زیست هستند. آینده این صنعت به توانایی حفظ و بهبود منابع جنگلی، کاهش ضایعات و عملکرد کارآمد بستگی دارد.

منابعی که شرکت ایمن لفاف ویستا در این مقاله استفاده کرده است:

1) موزه کاغذ سازی رابرت سی ویلیامز، موسسه فناوری جورجیا، .

باتوجه به توضیحات قبلی درباره نایلون حبابدار، می خواهیم درباره پاکت پستی حبابدار تولید شده با نایلون حبابدار توضیح دهیم.

پاکت حبابدار پستی شرکت ایمن لفاف ویستا، یکی از پر مصرف ترین پاکت های پستی است که از آن استفاده می کنند.جنس بیرونی پاکت های حبابدار پستی معمولا از یک لایه کاغذ 80 گرمی به علاوه 15 گرم بر مترمربع پلی اتیلن که روی آن کوت شده است جمعا 95 گرم بر مترمربع کاغذ سفید کوت شده تشکیل شده است. در برخی از موارد به جای 80 گرم کاغذ سفید، از کاغذ کرافت با گرماژ 110 الی 120 گرم بر مترمربع به علاوه 15 گرم پلی اتیلن استفاده می شود که در خصوص پاکت های حبابدار پستی با کاغذ کرافت در مقاله های قبل صحبت کرده بودیم..پاکت پستی

جنس داخلی آن نیز از نایلون حبابدار تشکیل شده است که باعث می شود در مقابل ضربه و رطوبت مقاوم تر از پاکت های لمینت باشد. شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا نیز این پاکت های حبابدار پستی را با جدیدترین دستگاه اتوماتیک تولید و عرضه می نماید. ضمن استحکام دربرابر ضربه و رطوبت از این پاکت برای ارسال اجناس حساس، قطعات کامپیوتری، سی دی، عکس، موبایل و… استفاده می شود.

سایز بندی پاکت های حبابدار پستی شامل:

• CD            (به ابعاد 160*160 میلی متر)
• 120 چک     (به ابعاد 120*235 میلی متر)
• B5             (به ابعاد 175*250 میلی متر)
• A4             (به ابعاد 229*324 میلی متر)
• بین A4 وA3  (به ابعاد 270*324 میلی متر)
• A3             (به ابعاد 325*458 میلی متر)

(در صورت تقاضای مشتریان برای ابعاد غیر استاندارد، شرکت ایمن لفاف ویستا آمادگی تولید این نوع پاکت های حبابدار را دارد.)

شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا برای تولید پاکت های حبابدار از دو روش نیمه اتوماتیک و تمام اتوماتیک استفاده می کند. پاکت های با تیراژ کم (زیر 10000 طغری) به روش نیمه اتوماتیک تولید می شوند که ابتدا کاغذ های تحریر 100 گرم بر مترمربع در چاپخانه به روش افست با نهایتا 4 رنگ چاپ می شوند. پاکت های با تیراژ بالا اعم از پستی یا سفارشی در شرکت تولیدی ایمن لفاف ویستا با روش فلکسو چاپ و تولید می شوند. پاکت های حبابدار پستی یا سفارشی شرکت ایمن لفاف ویستا با تیراژ کم متشکل از کاغذ تحریر 100 گرم بر مترمربع و یک لایه نایلون حبابدار سه لایه 80 الی 85 گرم بر مترمربع و چسب دو طرفه سلولزی 1 ، 1.5 یا 2 سانتی متری (بستگی به سایز پاکت دارد) است. پاکت های حبابدار پستی یا سفارشی شرکت ایمن لفاف ویستا با تیراژ بالا متشکل از کاغذ سفید کوت شده 95 گرم بر مترمربع یا کاغذ کرافت کوت شده 110 الی 120 گرم بر مترمربع  و یک لایه نایلون حبابدار سه لایه 80 الی 85 گرم بر مترمربع و چسب هات ملت و برچسب سیلیکونی 2 سانتی متری می باشد.

کلام آخر

چنانچه مشتریان عزیزمان برای اقلام آسیب پذیر نیاز به پاکت چند جداره داشته باشند می توانند از پاکت های حبابدار استفاده نمایند. در مجموعه ما برای تولید پاکت های حبابدار از مرغوب ترین نوع نایلون حبابدار استفاده می شود تا رضایت کامل مشتری حاصل گردد.